Nažalost, veoma mali procenat stanovnika Novog Sada upoznat je sa genijalnošću žene koja je već sa svojih 12 godina prevodila pesme nemačkih pisaca u vreme kada se žene nisu, niti školovale, niti imale pravo glasa.
Ipak, jedna novosadska ulica na Slanoj bari nosi naziv upravo po velikoj Anici Savić Rebac.
A ko je ona zapravo bila?
Ćerka Milana Savića, urednika i sekretara Letopisa Matice srpske, imala je priliku da odrasta i upoznaje se sa svetom u, takoreći, elitnom obrazovnom krugu. Još u svom detinjstvu imala je priliku da prisustvuje sastancima na koje su dolazili Uroš Predić, Sima Matavulj, Laza Kostić, Jovan Jovanović Zmaj i mnoga druga značajna imena onog vremena.
Anica Savić Rebac je 1909. godine završila Srpsku veliku gimnaziju u Novom Sadu, ali kao vanredna učenica kako bi što brže završila školu i upisala se na univerzitet.
Već naredne godine ona je u Beču upisala studije Klasične filolofije zbog čega je cela porodica Savić otišla da živi u Beč.
Iako su joj studije tekle glatko, početkom Prvog svetskog rata, 1914. godine, pred sam kraj Anicinog studiranja porodica se vratila u Novi Sad. Zbog administrativnih problema, uspeva da diplomira tek 1920. godine u Beogradu.
Laza Kostić i Jovan Jovanović Zmaj su je još kao dete podsticali da piše, jer su u njoj prepoznali neprevaziđeni talenat.
Sve do svoje udaje Anica je živela u Novom Sadu, ali se teško nosila sa malom sredinom u kojoj je živela, a za kakvu je tada Novi Sad važio, jer joj nije bilo dostupno toliko knjiga i sadržaja kao u velikim evropskim gradovima ili Beogradu.
Zbog toga se nakon svoje udaje 1921. godine, sa svojim suprugom Hasanom Repcem, preselila u Beograd gde je radila kao profesorka latinskog jezika u Trećoj ženskoj realnoj gimnaziji.
Zbirka koju je napisala “Večeri na moru“ smatra se ženskim prilogom srpskoj poeziji.
Za svog života objavila je mnogo kvalitetnih studija kao što su studije o “Luči mikrokozmi“, Njegošu i mnoge druge…
Ljubav prema suprugu kod Anice je bila veoma izražena, zbog njegovog premeštaja prešla je da živi sa njime u Skoplje, a nakon što je 1953. Hasan izgubio život, Anica se vratila u Beograd gde je sebi oduzela život.
Pored mnogih prevoda koje je objavila u toku svoje karijere, značajnih studija i ogleda, svoju zaostavštinu ostavila je i kroz četiri knjige: Večeri na moru, Predplatonska erotologija, Antička estetika i nauka o književnosti i Helenski vidici.
Mesna zajednica “Slana bara“ pokazala je inicijativu da upozna stanovnike Slane bare, ali i čitavog Novog Sada, sa likom i delom Anice Savić Rebac, a projekat je podržala Uprava za kulturu Grada Novog Sada.
Stara barutana Petrovaradinske tvrđave postaje vrtić, Mišeluk dobija i novi dom penzionera (FOTO)
Preuzmite android aplikaciju.
