Bulevar vojvode Stepe jedna je od glavnih ulica u Novom Sadu, a nalazi se u najuređenijem i planski građenom delu grada – Novom naselju.
Ova ulica nekada se zvala Bulevar radnične samouprave, a sadašnje ime dobila je početkom 1990-tih, po jednom od najpoznatijih srpskih vojskovođa vojvodi Stepi Stepanoviću.
Do početka 1980-tih godina ova ulica nije postojala, a na njenom mestu bilo je samo neuređena prostrana livada.
Onda kada je Novo naselje počelo da dobija prve obrise modernog i uređenog gradskog kvarta, nastala je i ova ulica. Mnogim pripadnicima mlađe generacije danas je nezamislivo da su trasom današnjeg Bulevara Evrope nekada kloparale železničke komponzicije i da je stara Ranžirna stanica bila važno železničko čvorište.
Upravo ta pruga predstavljala je granicu između Detelinare i Novog naselja. Do pruge, sa strane Detelinare bila je ulica Kornelija Stankovića, a kada se pređe pruga i provuče kroz gusto bagremlje, koje je poput nekakvog zelenog zida raslo uz prugu, počinjao je Bulevar radničke smouprave, odnosno današnji Bulevar vojvode Stepe.
Ma koliko to danas izgledalo čudno, automobili su u to vreme ovom ulicom prolazili vrlo retko, što bi se žargonski reklo: „svake prestupne godine“. Zato je ova ulica tokom letnjih meseci služila više kao korzo za šetnju, a ne kao saobraćajnica.
Iako je ulica imala svoje zvanično ime, među lokalnim življem bila je poznata pod nazivom „Pravac“, jer je bila dugačka i ravna.
Kako je motorni saobraćaj bio vrlo redak i gotovo nepostojeći, mnogi klinci iz komšiluka su upravo tu naučili da voze bicikli, jer je zbog široke ulice bilo nemoguće udariti u nekog ili nešto, a mesta za pad sa bicikla je bilo dovoljno.
Danas se na tom mestu nalazi lepo uređen kružni tok, pruge više nema, baš kao ni potrebe da se provlači između vagona i kroz gusto bagremlje, kako bi se stiglo do Novog naselja.
Zapravo, Bulevar vojvode Stepe postao je važna tranzitna saobraćajnica. Taman koliko je nekada prolazak motornog vozila ovom ulicom bio nesvakidašnji događaj, toliko danas saobraćaj bez prestanka teče u svako doba dana i noći.
Na samom Bulevaru nalaze se čak četiri benzinske stanice, po dve u svakom pravcu. U jednoj od njih, negde sredinom ’90-tih, u okviru objekta koji se nalazi na benzinskoj stanici nekada je bio izložbeni salon, a u njemu ni manje ni više, već nekoliko Ferarija, u prepoznatljivo crvenoj boji.
Možete li zamisliti oduševljenje klinaca koji su sa celog Novog naselja dolazili da vide ove moćne mašine? Mada, dolazili su i oni stariji, pa onda raspredali priče, te koliko to košta, te „koliko može da razvije“, te koliko troši, te da li za cenu koštanja jednog velikog servisa na Ferariju može da se kupi stan i slične priče.
Ovde moramo napomenuti da je to bilo vreme kada su sukobi na prostoru bivše Jugoslavije još bili aktuelni, sankcije su još bile na snazi, a privreda države i fabrike uništeni i gotovo nepostojeći. Najzastupljeniji automobili tog vremena na ulicama Novog Sada bili su Jugo i Stojadin, mada su se i oni slabo vozili zbog hronične nestašice benzina.
Da se razumemo, i danas je prava atrakcija videti Ferari, makar i parkiran, a u ono vreme bilo je to kao da je sleteo svemirski brod!
Zelenilo je nešto što je oduvek krasilo ovu ulicu, a lepo uređeni drvoredi se i danas nalaze celom njenom dužinom.
Kako je Novo naselje planski građeno i važi za najuređeniji deo Novog Sada, mnoštvo zelenih površina koje su napravljene još ’70-tih i ’80-tih godina danas se vrlo revnosno održavaju i samo nadopunjuju sadržajem koji doprinosi kvalitetu stanovanja.
Napravljene su šetne i biciklističke staze, postavljene klupe za sedenje i korpe za otpatke, drveće je uvek uredno potkresano, a trava pokošena. Posebno je lepo s proleća, kada drveće olista. Možda i najlepši deo ove ulice tada postane onaj deo gde je drveće sađeno u dva paralelna dela, jer se tada od krošnji formira svojevrstan zeleni tunel.
Zbog svega toga ova ulica je jedno od omiljenih šetališta stanovnika Novog naselja, a i šire.
Jedna od specifičnosti ove ulice je što se celom dužinom sa njene parne strane nalaze raznorazni prodajni objekti, a sa neparne strane su stambene zgrade.
U poslovnom delu ove ulice može se naći sve što bi nekome moglo zatrebati, od prehrambenih namirnica, odeće, obuće, nameštaja, kućnih uređaja, do mašina, alata i novog automobila.
Stambeni deo ove ulice čine simpatične trospratne zgradice, sa fasadom u kombinaciji ciklama cigle i bele površine, kao i bordo limenim krovom.
Ove zgrade građene su u 3. etapi izgradnje stanova na Novom naselju, započete još 1979. godine, ali je zbog nedostatka novca u gradu i državi prouzrokovane ekonomskom krizom koja je vladala u svetu i kod nas, završetak gradnje bio doveden u pitanje.
Pa ipak, pred kraj 1981. godine, završava se 3. etapa blokovske mreže stanova na Novom naselju, kao i ove zgrade, uprkos krizi koja vlada u državi.
Iako je Bulevar vojvode Stepe danas prometna saobraćajnica kojom tutnje motorna vozila, ipak ima dovoljno mesta i za pešake i bicikliste, dok mnoštvo zelenila svakako doprinosi šarmu ove ulice. Bilo da ste u potrazi za kućnim potrepštinama, novim automobilom ili samo u tranzitu, ova ulica je nezaobilazna.
Ukoliko imate zanimljivu priču o nekoj od novosadskih ulica koju biste želeli da podelite sa ostalim čitaocima, pišite nam na gradskeinfo@gmail.com, sa naznakom Moja ulica.
Preuzmite android aplikaciju.
