Novi Sad je grad koji su mnogi opisali, kako kroz stihove, tako i kroz priče. Srpska Atina, kao večna inspiracija, poslužila je i da se na polju književnosti dočara nekadašnji život, navike, istorijske prilike, znamenitosti i sam grad. Uglavnom su se ovom temom bavili pravi zaljubljenici u grad ili njegovi verni stanovnici, koji su ga oduvek smatrali više od običnog mesta za život.
Pogledajte kojih pet naslova o Novom Sadu vredi imati u svojoj kolekciji:
1. „Novi Sad nekada i sada“
Monografija „Novi Sad nekada i sada“ nastala je kao razglednica grada u njegovoj prošlosti i sadašnjosti. Autori ovog dela su Petar Đurđev i Jovan Milivojević. Monografija je predstavljena na dva jezika, engleski i srpski, s toga je lako dostupna i turistima. Monografiju krasi bezbroj fotografija uz pojašnjenje glavnih gradskih obeležja.
Monografija predstavlja jednu od najlepših i najzanimljivijih razglednica grada Novog Sada, a zbog dvojezičnog izdavaštva, odličan je svim strancima.
Knjiga „Novi Sad nekada i sada“ može da se nađe u svim većim knjižarama.
2. „Ime i prezime: Novi Sad“
„Ime i prezime: Novi Sad“ je knjiga koja predstavlja pravi biser o ovom gradu. Naime, knjiga je napisana od strane većeg broja autora i predstavlja kompleksnu temu o nastanku „Srpske Atine“. U knjizi se mogu pronaći čitave epohe ovog grada, događaji i sudbine ljudi koji su ostavili traga na razvoj života Novog Sada. Na sajtu Izdavačke kuće „Prometej“ opisuje se knjiga „Ime i prezime: Novi Sad“, ali i Novi Sad.
Novi Sad ima poseban značaj za Srbe i to ne zato što su uvek bili najbrojniji već zato što što je u značajnom periodu Novi Sad bio centar ukupnog srpstva. Vuk Karadžić je 1817. zabeležio da je Novi Sad „najveće opštestvo srpsko na svetu”, a Jovan Skerlić je rekao „ovde se u XVIII i XIX veku mislilo i pisalo za ceo srpski narod”. Ovde je kolevka srpskog izdavaštva, knjižarstva, pozorišta, pa i demokratije i tolerancije. Burni periodi, smenjivanje premoći Beča i Pešte, borba za autonomiju, vezanost za Srbiju, čuvanje tradicije, otvorenost za evropske uticaje – sve je to ugrađeno u Novi Sad.
„Ime i prezime: Novi Sad“ poseduje preko 500 stranica materijala i može pronaći u svim većim knjižarama.
3. „Novi Sad: Prošlost u pričama“
„Novi Sad: Prošlost u pričama“ je knjiga Novosađanina Zorana Kneževa. Zoran Knežev je uradio detaljna istraživanja o nekadašnjem Novom Sadu. Svoju knjigu je napravio tako da dok čitate otkrivate mnoge zanimnjivosti o događajima, mestima, o kafanama…
Pisac ove knjige je sve svoje priče sakupljao, tražio i pronalazio, tako da se, u ovoj njegovoj novosadskoj prirpoveci nalaze i mnoge znamenite ličnosti, pa čak i neke zaboravljene.
Ova poznata knjiga među Novosađanima, može da se pronađe u svim većim knjižarama.
4.„Istorija Novog Sada“
„Istorija Novog Sada“ je knjiga koja važi za prvu istorijsku knjigu Novog Sada. Naime, ovu istorijsku riznicu napisao je Mađar Melhior Erdujhelji još davne 1894. godine.
Pisac je za ovu priliku sakuljao informacije o Novom Sadu iz više izvora, kao i iz nekoliko gradova. Izuzetno vredna priča o Novom Sadu i dan danas važi za jednu od najstarijih. Knjiga je bila štampana na mađarskom i srpskom jeziku, a recezenti knjige bili su tada većinom Srbi.
Knjiga „Istorija Novog Sada“ danas je posebno zanimljiva istoričarima, a dostupna je u svim bolje snabdevenim knjižarama.
5. „Fatalno bombardovanje Novog Sada 1849.“
„Fatalno bombardovanje Novog Sada 1849.“ je knjiga autora Žarka Dimića i Miška Lazovića. Ova istorijska priča o uništenju Novog Sada 12. juna 1849. godine, govori o istorijskim i ratnim previranjima, kao i osvajačkim pohodima nakon koga je uništeno skoro većina kuća u Novom Sadu.
Knjiga je jedna od retkih koja prikazuje sećanje na zaboravljeno stradanje i razaranje grada Novog Sada, pogotovo, kako se navodi na stranici CZDS, rušenje centra grada sa Gospodskom, Futoškom, Kameničkom, Ćurčiskom, Hlebarskom i drugim ulicama. Srušena je Saborna crkva sa obližnjom Grčkom školom, Nikolajevska i Almaška crkva sa okolnim blokovima, varoška kuća, stari vladičanski dvor koji je sazidao još vladika Visarion Pavlović. Tu je izgorela eparhijska arhiva, vladičina biblioteka, te zgrada srpske gimnazije sa arhivom; teško je oštećena Jermenska crkva, a izgorele su sve škole, hoteli „Zeleni venac“, „Kamila“, te stari Han kod Nikolajevske crkve, sagrađen nad kućom nekadašnjeg graničarskog kapetana Sekule Vitkovića, sa okolnim blokovima; izgorela je Hajlova pivara, oštećena je Gradska kuća sa njenom arhivom. Slična sudbina je stigla malu reformatsku crkvu i arhivu, a porušena je i mala evangelička crkva sa parohijskim domom, kojom prilikom su izgorele arhiva i matrikule. Izgorela je i jevrejska sinagoga, a izgorele su „Donja šuma“, „Vrbaci“ i gradska „Dudara“. Izbombardovana je štamparija dr Danila Medakovića i između ostalih i obe Hadžićeve kuće, sa njegovom bibliotekom od 3000 knjiga, sakupljenom građom za srpsku istoriju. Stanovništvo grada se spustilo sa 20000 stanovnika na 7000 a od 2818 objekata u Gradu uništeno je bilo 2004.
Knjiga se može naći u svim većim knjižarama.
Selo sa najlepšim drvoredom i četiri jezera na sat vremena od Novog Sada (FOTO)
Preuzmite android aplikaciju.
