U našem gradu postoji jedan kvart, naizgled sličan kao i ostali, ali takav da svojom toplinom i sadržajem ne može da se ukalupi ni u jedan jedini kalup koji imamo na pameti kada pričamo o delovima grada.
Danas ćemo vam predstaviti Slanu baru, mesto koje se izgradnjom Sentandrejskog bulevara znatno približilo centru grada, ali je u sebi sačuvalo onu prisnu i prigradsku atmosferu koja nam je ponekad svima potrebna.
Ova gradska četvrt dobila je naziv po nekadašnjoj močvari koja se nalazila na ovom prostoru. Ipak, ne bi mi bili tako svojstven narod da uz istorijske činjenice o nastanku nemamo i neku neproverenu, ali zanimljivu urbanu legendu o formiranju imena.
Priče koje stanovnici međusobno ispredaju nisu proverene, ali to ne znači i da su nemoguće. Naime, prema tim mitovima, na prostoru gde se sada nalazi ovo naselje prostirala se mreža kanala kojima su veoma često plovili teretni brodovi.
Jednom prilikom neki od brodova koji je prevozio so se prevrnuo pa se nekoliko tona soli izlilo u vodu. Dalje možete da zaključite sami… otuda naziv Slana bara.
Slanobarci obožavaju urbane legende i mitove te ćemo vas upoznati sa još jednim koji nam se posebno dopao. Šuška se da je katedrala izgrađena tačno na polovini puta između dve prve kuće podignute u Novom Sadu. Jedna od tih kuća nalazi se u Petrovaradinu, dok druga pripada porodici Cibula sa Slane bare.
Ovakve priče samo dodatno podižu svest o značaju Slane bare kao kvarta, kako danas, tako i u istoriji i razvijanju našeg grada.
Svoje mesto pod suncem u ovom kraju pronašao je i prelepi Hram Vaznesenja Gospodnjeg koji iz dana u dan, zahvaljujući crkvenom osoblju, okuplja sve veći broj ljudi.
Otac Branko Ćurčin, zajedno sa ostalom bratijom, neprestano se trudi da dodatno proširi umetničko blago ovog hrama, kao i da što veći broj mladih prizove crkvi.
Posebna pažnja se obraća na Ilindan – crkvenu slavu, kada se organizuju mnoge svečanosti i zanimljiv program, te skoro svi stanovnici ovog naselja, kao i pridošlice iz susednih, uživaju kako u crkvenom dvorištu, tako i u čarobnoj unutrašnjosti crkve.
Već smo pomenuli da Slanu baru od drugih kvartova izdvaja ta drugačija, “prigradska“ atmosfera iako se nalazi nadomak centra. O kakvoj atmosferi pričamo biće vam jasno ako se ponekad na Petrovdan prošetate ovim krajem.
Slava se organizuje kod Zavetnog krsta, spomenika podignutog 1939. godine u znak sećanja na osnivanje ovog naselja.
Praznici se ovde obeležavaju u punom sjaju, sa onoliko prisnosti i veselja koliko imaju samo okolna novosadska sela kada proslavljaju seoske slave. Organizuje se čak i mali vašar, a meštani se potrude da svake godine nadmaše sebe kada je u pitanju organizacija programa ovim povodom.
Iako je promenio ime, kafić “Slani bar“ lokalci će zauvek nazivati starim nazivom, kako zbog navike, tako i zbog originalnosti ovog naziva kojem su se godinama prilagođavali.
Ovo naselje možemo izdvojiti po mnoštvu stvari, ali jedna od prvih asocijacija koja će Novosađanima pasti na pamet jeste sport.
Slana bara dom je stadiona FK “Proleter“ i velike sportske hale u kojoj se nalazi drugi zatvoreni bazen u našem gradu, a takođe je bitno pomenuti da je Rukomentni klub Vojvodina svoj centar smestio upravo ovde.
Sportski centar “Slana bara“ domaćin je dečijeg fesitvala kratkih pozorišnih formi “Teatar na dar“ koji svake godine okuplja sve veći broj mališana i njegova popularnost vrtoglavo raste.
Ovo naselje će uskoro krasiti i ogromna kulturna stanica “Barka“ u koju će se preseliti veliki broj aktivnosti, ali i organizovati mnoge nove koje će dodatno obogatiti kulturni život stanovnika Slane bare.
Da naselje ne čini samo infrastruktura i kulturni spomenici pokazuje i trud meštana koji se ogleda u zajedničkim akcijama mesne zajednice u opremanju i uređenju dečijih igrališta, šetališta i drugih destinacija.
Preuzmite androidaplikaciju.
