Izveštaj Nezavisne međunarodne komisije za istraživanje stradanja svih naroda u srebreničkoj regiji od 1992. do 1995. može i treba da bude put ka pomirenju, jer istina je potrebna svima u BiH i regionu radi procesa pomirenja i suživota, izjavio je član komisije Adenrele Šinaba.
Šinaba, inače, ugledni međunarodni policijski ekspert iz Nigerije istakao je da je tokom rada u Komisiji, u kojoj je autor celog jednog poglavlja iz ugla kriminalističke istrage, uočio propuste u radu istražnog tima Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju.
„Taj istražni tim nije istraživao okolnosti stradanja, što smatram značajnim segmentom istrage. Taj tim je, takođe, propustio da utvrdi status pripadnika kolone, odnosno da li se radilo o vojnoj koloni ili koloni civila, a kroz naše istraživanje nedvosmisleno je utvrđeno da se radilo o vojnoj koloni pripadnika 28. divizije (takozvane) Armije BiH“, rekao je Šinaba za banjalučki „Glas Srpske“.
On ističe da je, uprkos ogromnom broju dokaza, istražni tim MKS jednostavno prihvatio i prezentovao listu nestalih lica Međunarodne komisije za nestala lica kao listu žrtava ratnog zločina.
„Rekonstrukcija događaja u vezi sa kretanjem pomenute kolone, odnosno proboj iz okruženja, predstavlja jedan od značajnih delova našeg izveštaja. Na osnovu procene gubitaka bazirane na izjavama svedoka preživelih u proboju i izveštajima Armije BiH, sa velikom verovatnoćom možemo reći da je tokom cele rute kretanja kolone stradalo u borbama, međusobnim obračunima i samoubistvima između 4.000 i 5.000 ljudi“, naveo je Šinaba.
U Srebrenici strašni zločini, ali to nije genocid.
Prema njegovim rečima, upravo na osnovu tog broja, kao i analizirajući ukupan broj stradalih, Komisija je bila u mogućnosti da vrši procenu broja zarobljenih u proboju.
„Na osnovu analiziranih podataka procenjujemo da je minimalan broj zarobljenih između 1.500 i 2.000, a maksimalan između 2.500 i 3.000 ljudi. Kako bismo utvrdili broj osoba koje su ubijene u masovnim streljanjima, polazimo od pretpostavke da je ukupan broj zarobljenih učesnika u proboju maksimalan broj streljanih lica“, pojašnjava Šinaba.
Pri tome se, dodao je, mora uzeti u obzir činjenica da određeni broj zarobljenika nije streljan, već je kasnije razmenjen.
Kada se govori o procenama broja zarobljenih pripadnika 28. divizije tzv. Armije BiH, on ističe da su korišćene izjave učesnika u ovoj vojnoj koloni koje su dokumentovale bošnjačke službe vojne i državne bezbednosti.
„Pored tih izjava koje je analizirala komisija, postoje i drugi relevantni dokazi koji izveštaj Komisije čine verodostojnim. Tu mislim na aero-snimke američke obaveštajne platforme „2“, kao i procene broja prevoznih sredstava (autobusa i kamiona) koji su korišćeni za prevoz ratnih zarobljenika iz Bratunca prema mestu Batkovići u opštini Bijeljina. To su činjenice pred kojima se ne sme okretati glava i zatvarati oči“, rekao je Šinaba.
Preuzmite android aplikaciju.
