U samom srcu Novog Sada, u Nikolajevskoj ulici, stoji zgrada koja je nekada bila srednjoškolski internat za devojčice.
Međutim, retko ko danas razmišlja o istoriji i razlozima osnivanja ove značajne institucije. Ta zgrada je u periodu od 1890. do 1941. godine bila dom za Srpski učiteljski konvikt, visoko poštovanu prosvetno-kulturnu ustanovu.
Ideja o osnivanju konvikta potiče od Gavre Putnika, učitelja iz Rume, koji je 1888. godine predložio da se učitelji udruže i formiraju konvikt u Novom Sadu.
Ova institucija je imala za cilj da pruži besplatan ili finansijski dostupan stan, hranu, ogrev, svetlo i nadzor za decu učitelja tokom školovanja, a pripadnici konvikta su takođe imali privilegiju lečenja u slučaju bolesti.
Osnivanje konvikta datira iz 1889. godine kada je formiran priređivački odbor.
Arkadije Varađanin iz Velike Kikinde, poznati prosvetni radnik, izabran je za predsednika i kasnije direktora konvikta. Pravilnik je potvrđen od strane mađarske vlade 1890. godine, podržan od strane gradonačelnika Stevana Popovića Pecije.
Kupovinom kuće na uglu ulica Nikolajevske i Đure Jakšića 1896. godine, kao i placa na uglu Miletićeve i Nikolajevske, izgrađeno je žensko odeljenje konvikta. Dodatnom kupovinom praznog placa između dve zgrade 1897. godine, izgrađen je sprat u središnjem delu.
Od 1890. do 1941. godine, kroz konvikt je prošlo 3.878 pitomaca, 2.618 muških i 1.260 ženskih.
Veliki broj njih bio je iz Srema, Bačke i Banata, ali i iz Slavonije, Istočne Bosne i Šumadije. Učiteljska deca su plaćala polovinu troškova boravka, dok su ostali učenici plaćali pun iznos.
Na žalost, konvikt je prestao sa radom za vreme okupacije 1941. godine, ali je njegov značaj i nasledstvo i danas živo svedočanstvo bogate obrazovne i kulturne istorije Novog Sada.
Đorđe Tabaković: Najveće ime novosadske moderne arhitekture (FOTO/VIDEO)
Preuzmite android aplikaciju.
