U sredu, 1. septembra u 18 časova održaće se stručno vođenje povodom zatvaranja izložbe „Vladeta Petrić – ritam mase i arabeske“ u Galeriji likovne umetnosti poklon zbirka Rajka Mamuzića.
O delima predstavljenim na izložbi i stvaralaštvu Vladete Petrića publici će govoriti autor izložbe, viši kustos Ana Rakić.
Vladeta Petrić (Beograd, 1919. – Čačak, 1970)
Vladeta Petrić je tokom plodnog umetničkog stvaralaštva ostavio traga u portretnoj, spomeničkoj i figuralnoj skulpturi, dok je kroz svoj rad i zalaganje bio aktivan član društva i jugoslovenske umetničke scene u decenijama nakon Drugog svetskog rata.
Posle Drugog svetskog rata završio je Akademiju za likovne umetnosti u Beogradu – vajarski odsek 1946. godine, a zatim Specijalni kurs (u klasi Sretena Stojanovića) 1948. godine.
Prvi put javno izlaže 1945. godine na II izložbi ULUS-a u Beogradu. Od 1951. do 1954. godine je boravio u Zagrebu kao učenik i saradnik u Državnoj majstorskoj radionici vajara Antuna Augustinčića.
Umetnik se prvi put samostalno predstavlja publici na izložbi 1956. godine u Beogradu u Galeriji ULUS, a pored portreta izlaže i ostvarenja ekspresionističke, figuralne skulpture, rešena u izduženim masama nepravilno građenih formi i grube površinske obrade.
Najveći broj ovih skulptura nastao je u dva navrata – kao najava ili priprema za prvu i drugu samostalnu izložbu.
Ovaj figuralni opus pokriva raspon poetičkih celina – od narativno-patriotskih scena, preko odjeka pastorale do egzistenijalističkog i erudicijskog.
Najprimetniji je, i na umetničkoj sceni najprisutniji, njegov rad u domenu skulpture koja veliča i odaje poštu Narodno-oslobodilačkoj borbi i antifašizmu.
Format slobodne figuralne skulpture manjih dimenzija ostaje zasebna celina koja se ostvaruje paralelno sa narudžbinama za monumentalnu skulpturu posvećenu NOB-u i herojima antifašističke borbe: spomenik NOB-a u Ljubotinu (1950), spomen-bista narodnog heroja Sime Pogačarevića (1956), memorijalna skulptura u Osvjenćimu – Aušvic (1960) i drugo.
Društveno angažovanje na polju umetnosti oličava se i u njegovom radu na položaju prvog direktora Muzeja „25. maj“ (1961–1965) i predsednika ULUS-a, u dva saziva (1967. i 1969. godine).
Za više kulturnih dešavanja kliknite na link
Preuzmite android aplikaciju.
