Iza naziva Sentandrejski put, stoji jedno simbolično mesto i jedna priča prepuna srpske istorije.
Naime, ovaj novosadski bulevar ime je dobio po malom srpskom gradiću u Mađarskoj – Sentandreji, koji se nalazi nedaleko od Budimpešte, na desnoj obali Dunava.
Najstariji deo Sentandreje je oko Beogradske crkve podignute 1521. godine, od strane srpskog stanovništva koje je izbeglo iz današnje prestonice zbog dolaska Turaka.
U 16. veku u ovaj gradić doselilo se čak 8.000 srpskih porodica. Patrijarh Arsenije Čarnojević predvodio je ekspediciju poznatu kao Velika seoba Srba, a razlog je takođe spašavanje od najezde Otomanskog carstva.
Zanimljivo je da su se svi doseljeni naselili oko jednog uzvišenog dela mesta, a taj deo zove se Klisa, baš kao i deo grada kroz koji svojim jednim delom prolazi Sentandrejski put.
Sentandrejski put je deo državnog puta od Beograda do Subotice, pa je shodno tome dugi niz godina nosio naziv Međunarodni put. Obimnim radovima, sprovedenim tokom 2019. godine, ova ulica prerasla je u bulevar.
Tada su sa obe strane bulevara uređene pešačke staze, a sa jedne biciklistička staza. Takođe, postavljena je ulična rasveta, a na mestima gde je bilo moguće, i parking mesta.
Ova ulica je od posebno velikog značaja za građane Klise, Slane bare i Vidovdanskog naselja, a zahvaljujući njoj stvoreni su uslovi za širenje bočnih ulica.
Na Sentandrejskom putu se nalazi mnoštvo različitog sadržaja, od kojih su najpoznatiji Spotrski centar „Slana bara“, Hram Svetog Vaznesenja Gospodnjeg, stadion lokalnog kluba FK „Borac“ i Tržni centar „BIG“.
Na početku Sentandrejskog puta smeštena je direkcija JKP „Gradska čistoća“ Novi Sad.
Ovo preduzeće osnovano je odmah po oslobođenju, 1945. godine, pri Narodnom odboru Novog Sada, sa pedesetak zaposlenih.
Na početku održavanja čistoće gradskih ulica od opreme koristile su se samo metle, lopate, konjska zaprega. Tek 1958. godine „Čistoća“ je dobila prve kamione (svega nekoliko) marke „Praga“ za odvoz kućnog smeća, mada su se još istovremeno koristila i kola sa konjskom vučom, a i cisterna za iznošenje fekalija bila je smeštena na konjsku zapregu. Tek 1961. godine „Čistoća“ se oslobodila poslednja 2 para konjskih zaprega i potpuno motorizovala.
Danas ovo preduzeće raspolaže sa modernom mehanizacijom, neophodnom za funkcionisanje i obavljanje poslova iz nadležnosti ovog preduzeća.
Na Sentandrejskom putu, pod brojem 9, nekada se nalazio proizvodni pogon Novosadske mlekare.
Na veliku žalost, loša privatizacija početkom 2000-tih godina doprinela je da ovo čuveno novosadsko preduzeće 2012. godine zauvek prekine proizvodnju. Prethodno je Novosadska mlekara postojala čitavih 60 godina i važila je za jedno od uspešnijih preduzeća u Novom Sadu.
Starije generacije Novosađana sigurno se još sećaju plavog, trouglastog tatrapaka, u kojem je Novosadska mlekara distribuirala jogurt.
Sledeći objekat koji se nalazi u ovoj ulici je Tržni centar „Big“ Novi Sad, otvoren 2012. godine.
Tržni centar „Big“ Novi Sad je veliki i moderan tržni centar, sa mnoštvom svetskih brendova, kafićima, brzom hranom, igraonicom za najmlađe i bioskopom. Kako bi bili što konkurentniji, u ovom tržnom centru neretko organizuju razna dešavanja, sa ciljem privlačenja što većeg broja kupaca.
Kod TC „Big“ se nalazi Sentandrejski most, kojim se prelazi Kanal DTD.
Sentandrejski most je sagrađen 1964. godine, dug je 195 metara, a rekonstruisan je i obnovljen početkom 2019. godine.
Kada se siđe sa mosta, sa leve strane nalazi se jedan od najmlađih novosadski park – Sentandrejski park.
Sentandrejski park je zvanično otvoren 6. maja 2022 godine, a u njemu se nalazi dečije igralište u kojem se zadovoljno igraju naši najmlađi, teretana na otvorenom za rekreaciju građana, teren za basket i teren za fudbal, u cilju promocije sporta.
U parku je postavljen savremeni mobilijar, pametna klupa na solarnu energiju koja pruža besplatan WiFi i mesto za punjenje elektronskih uređaja, moderna solarna rasveta i staza od prirodnog materijala. Takođe, posađeno je više od 120 novih sadnica drveća.
A kada bavljenje sportskim aktivnostima u Sentandrejskom parku nije moguće zbog vremenskih uslova, na raspolaganju je Spotrski centar „Slana bara“.
Ovaj Spotrski centar je zvanično otvoren 28. juna 2007. godine, sa sportskim aktivnostima krenulo se u januaru 2008. godine, a sastoji se iz dva dela.
U prvom se nalaze sportske hale za košarku i odbojku, a u okviru ovog dela još se nalaze i brojni lokali. Dvoranu za svoje domaće utakmice koriste košarkaški, rukometni i odbojkaški klub Vojvodine.
U drugom delu sportskog centra se nalazi veliki zatvoreni olimpijski bazen, u kojem trenira i igra svoje domaće utakmice Vaterpolo klub Vojvodina.
Iako najveći broj manifestacija čine sportska dešavanja i aktivnosti vezane za sport, u hali SC „Slana bara“ su takođe prisutne i manifestacije vezane za kulturu, verska dešavanja, kao i predavanja.
Odmah pored Sportskog centra nalazi se Hram Svetog Vaznesenja Gospodnjeg.
Hram je građen u srpsko-vizantijskom, raškom stilu, dug je 30, a širok 20 metara, a projekat je uradio arhitekta Milojko Korać. Ikonostas je pravljen od prilepskog mermera, a zvonik ove crkve pravljen je prema kopiji pirga Svetog Save.
U hramu se nalaze specifične ikone, među kojima se izdvajaju: prestona ikona, ikona Svete Trojice, ikona Blažene Ksenije Petrogradske, ikona sa česticom moštiju Blažene Matrone Moskovske, kao i ikona u tronu Bogorodica Mlekopitateljnica, koja je verna kopija istoimene ikone iz karejske isposnice na Svetoj Gori.
Ono po čemu je još poznata ova crkva je tradicionalni Ilindanski crkveno-narodni sabor, na dan molitvenog spomena svetog proroka Ilije, koji se svake godine održava 2. avgusta (20. jula po starom kalendaru) .
Verski praznik Ilindan se u okviru manifestacije obeležava služenjem svete Liturgije i programom u kojem učestvuje veliki broj gradskih i prigradskih kulturno-umetničkih društava, ali i glumci, tamburaši, gajdaši i guslari.
Malo dalje, nalazi se teren za fudbal, na kojem svoje domaće utakmice igra FK Borac Novi Sad. Klub je osnovan 1952. godine i igra u nižim ligama.
Takođe, ovaj teren tokom leta koristi i Atletski klub „Borac” (osnovan 2013. godine), dok u zimskom periodu za treninge koriste halu Sportskog centra „Slana bara“.
Dalje, ova ulica se nastavlja preko auto-puta E75 i nakon toga se završava, na mestu gde već kreću prve njive.
Zbog mnogolikog sadržaja koji se nalazi u ovoj ulici, bilo da ste krenuli u šoping ili na sportsku rekreaciju, Sentandrejski put je nezaobilazna maršuta.
Ukoliko imate zanimljivu priču o nekoj od novosadskih ulica koju biste želeli da podelite sa ostalim čitaocima, pišite nam na gradskeinfo@gmail.com sa naznakom Moja ulica.
Preuzmite android aplikaciju.