Na novosadskom Uspenskom groblju sahranjena su mnoga velika imena, ličnosti važne za Novi Sad, ali i za Srbiju. Svetozar Miletić, Jaša Tomić, Vasa Stajić samo su neki od njih, a na istom mestu počiva i Jovan Obrenović, srednji i manje poznati brat kneza Miloša Obrenovića i Jevrema Obrenovića.
Teodor Mihailović i Višnja Urošević imali su tri sina, Miloša – rođenog 1780, Jovana – rođenog 1786. i Jevrema – rođenog 1790. godine.
Miloševa sudbina svima je poznata. Najviše se pamti po predvođenju Drugog srpskog ustanka, nakon čega je kasnije postao i knez, tada autonomne kneževine Srbije.
Jevrem Obrenović postao je knez Šabačke nahije i jedan je od najznamenitijih Šapčana svih vremena.
Jovan Obrenović, najmanje poznat, ili bar najmanje pominjan od sve trojice, bio je kroz svoj život general, komandant i guverner, a njegova životna priča završava se upravo u Novom Sadu, na Uspenskom groblju.
Kao i svoja braća, rođen je nedaleko od Užica. Odlučio se da prati stope starijeg brata i budućeg kneza Miloša, pa je tako učestvovao i na sastanku u Takovu, kada se podizao Drugi srpski sastanak.
U Bici na Ljubiću 1815. godine bio je na čelu svog vojnog reda, a srpski ustanici tu su zabeležili veliku pobedu protiv Osmanlija.
Za Miloša bio je jako vezan i jako mu je bio veran, te je pokušao da uguši svaku bunu i spreči nezadovoljstvo usmereno ka njegovom starijem bratu.
Zbog svoje predanosti predvodio je i određene pregovore sa Turcima, a jedno vreme bio je na čelu Rudničke, a kasnije i Požeške nahije. Živeo je u Brusnici, a kasnije u Pešti sve do 1934. godine.
Te godine vraća se u Čačak i postaje načelnik tamošnjeg okruga, a sagradio je i svoj konak, koji još uvek stoji.
Obnovio je Stracimirovu zadužbinu, Crkvu Vaznesenja Gospodnjeg, a podigao je i Hram Svetog Đorđa, Crkvu Vaznesenja Hristovog i Crkvu Svetog Nikole u Brusnici.
Nakon što je donesen tzv. Turski ustav 1838. godine, prava kneza Miloša kao vladara su ograničena, a u njegovu pomoć „pritrčao“ je upravo njegov mlađi brat Jovan.
Usledila je Jovanova buna, koja je za cilj imala da ukine tzv. Turski ustav i suprotstavi se ustavobraniteljima, ali je trajala samo pet dana i okončana je kao neuspešna. „Ugušio“ ju je Toma Vučić Perišić.
Miloš i njegovi sabornici napustili su zemlju pod pritiscima neistomišljenika koji su sada bili deo vlasti, a Jovan je osuđen najpre na 10 godina zatvora, da bi kasnije kazna bila smanjena na tri godine.
Jovan Obrenović bio je u Srbiji sve do 1842. godine, kada je Toma Vučić Perišić organizovao svoju bunu i „skinuo“ sa vlasti lozu Obrenovića, da bi tron preuzeo Aleksandar Karađorđević.
Jovan je tada otišao u Austriju, u okviru koje su bili Novi Sad i Sremski Karlovci.
Upravo je u Karlovcima živeo sve do 1850. godine, kada je preminuo. Sahranjen je na Uspenskom groblju u Novom Sadu.
Karađorđe boravio u Petrovaradinskoj tvrđavi, za Novi Sad ga vezuje još jedna stvar
Preuzmite android aplikaciju.
