Pravoslavni hrišćani na današnji dan proslavljaju jedan od dva praznika posvećena Svetom Đorđu. U pitanju je Đurđic.
Đurđic ne samo da je jedna od “popularnijih“ slava u Srba (na 8. mestu) i Novosađana, već je i slava Grada Novog Sada.
Đurđic je narodni praznik koji pravoslavna crkva obeležava u spomen na prenos moštiju ovog velikog svetitelja iz Nikomidije u Lidu Palestinsku i obnovljenje hrama u kome je položeno njegovo telo.
U pitanju je praznovanje istog sveca koji se na Đurđevdan na ikonama predstavlja na konju kako ubija aždaju, dok se na današnji praznik predstavlja kao pešak sa kopljem i štitom u ruci.
Povodom današnje slave grada, u 9 časova je u Sabornom hramu Svetog velikomučenika Georgija počela božanstvena liturgija, dok je u 12 časova u Gradskoj kući tradicionalno zakazano osveštavanje kolača i žita, te prilika da novi gradonačelnik, Milan Đurić, prvi put prelomi slavski kolač u ime Novog Sada.
Ovim povodom juče je, takođe, održana Svečana akademija posvećena slavi Grada i tom prilikom je nekoliko horova svim prisutnima upotpunilo navečerje praznika.
Običaji na Đurđic
Na današnji dan ne smeju se raditi ručni radovi i bilo kakvi teški poslovi.
Iz prošlosti nam ostaje predanje da je na Đurđic bilo zabranjeno loviti vukove, jer bi onog koji to ipak uradi u narednoj godini pratila nesreća.
Period od danas pa do Mratindana koji je 24. novembra naziva se vučji dani, jer se Sveti Mrata koga ćemo tada slaviti smatra zaštitnikom vukova.
Ovaj period se, takođe, naziva i Mratinci, a još jedan od poznatih običaja koji stupa na snagu od danas pa do 24. novembra jeste i to da se za to vreme nikome ništa ne daje iz kuće.
View this post on Instagram
Ko je bio Sveti Đorđe?
Sveti Đorđe bio je rimski vojnik koji je radio u službi cara Dioklecijana. Za vreme Dioklecijanove vladavine, veliki car je krenuo u pohod i istrebljenje hrišćana, međutim, na njegovom putu mu se isprečio vojnik Đorđe deklarišavši sebe kao hrišćanina.
Narodno predanje kaže da je u momentu kada je Đorđe otkrio svoju veru na dvoru, Dioklecijanova žena, carica Aleksandra, viknula da i ona veruje u Boga koji Đorđu daje toliku snagu.
Zbog toga oboje bivaju pogubljeni odsecanjem glava.
Stradanje Svetog Đorđa za veru desilo se 6. maja, otuda je baš to datum kada praznujemo još jedan praznik u njegovo ime – Đurđevdan.
Želimo našem Gradu, ali i svim pravoslavnim hrišćanima, kako u Novom Sadu tako i širom Srbije, srećnu današnju slavu!
Znate li koja palata u Novom Sadu nosi nadimak „Svojina“ i kako ga je dobila?
Preuzmite android aplikaciju.
