U relativnoj senci događaja oko Tajvana i rata u Ukrajini u istočnoj Aziji prolazi pravi mali detant između Seula i Tokija, ideoloških istomišljenika i vojno-političkih saradnika koji su u proteklih pet godina imali seriju ozbiljnih nesporazuma političke prirode.
U proteklih godinu dana u istočnoj Aziji u geopolitičkom smislu dominirali su tajvansko pitanje, odnosno, mogućnost ratnog sukoba na tom ostrvu sa 23 miliona stanovnika i problem kako bi zemlje regiona trebale da se odrede prema ruskoj intervenciji u Ukrajini.
Manje poznato van samog regiona, poslednjih meseci odvija se jedna vrsta detanta između Republike Koreje i Japana, dugogodišnjih vojnopolitičkih saveznika Vašingtona koji, tvrdi se, dele iste vrednosti i imaju iste ili slične bezbednosne interese u odnosu na Severnu Koreju pa i Narodnu Republiku Kinu, ali čiji odnosi su u proteklih pet godina, zapravo, bili snažno opterećeni brojnim bilateralnim problemima.
Te nesuglasice, koje se često opisuju kao „razlike u tumačenju istorije“, odnosile su se na pitanje isplate odštete etničkim Korejcima koji su tokom trajanja Drugog svetskog rata bili prisilno odvedeni u Japan na težak rad u rudnicima i fabrikama za potrebe tadašnje carske vojske i ženama sa Korejskog poluostrva koje su robovale u bordelima japanske armije širom ratišta u istočnoj i jugoistočnoj Aziji.
Odnosno, vlada u Tokiju je bila uverena da je sporazumom postignutim s južnokorejskim režimom 1965. godine, kojim su normalizovani odnosi i otpočela krupna ekonomska pomoć Japana, pitanje reparacija zauvek rešeno.
S druge strane, južnokorejske vlasti, oformljene iz redova Demokratske partije, podržavale su zahtev grupe žrtava da japanska vlada, odnosno, kompanije koje su eksploatisale radnu snagu s Korejskog poluostrva, oštećenima isplate novčanu nadoknadu jer je pomenuti međudržavni dogovor bio iznuđen i nefer, budući da njime niko od građana koji su propatili nije bio obeštećen.
Trvenje između Seula i Tokija je otišlo tako daleko da su, nakon što je japanskim kompanijama koje su tokom Drugog svetskog rata bez naknade eksploatisale radnu snagu s Korejskog poluostrva zapretila plenidba imovine u Republici Koreji, dve vlade u 2019. počele da uvode ekonomske sankcije jedna protiv druge: ograničenja na izvoz, odnosno, uvoz, uklanjanje s liste privilegovanih spoljnotrgovinskih partnera i sl. Istovremeno došlo je i do prekida u razmeni obaveštajnih podataka i informacija, a u Južnoj Koreji je došlo i do bojkota japanske robe i usluga.
Poslednjih godina (bezbednosne) odnose je dodatno zakomplikovao i incident iz 2018. kada je, po tvrdnjama vlade u Tokiju, južnokorejski ratni brod ozračio radarom za nišanjenje japanski vojni avion u blizini ostrva Togdo (japanski Takešima), na koje Tokio polaže pravo a fizički kontroliše Seul.
Preuzmite android aplikaciju.
