Jedan od poznatijih Srba iz perioda 18. veka, koji je ostao upamćen u Novom Sadu, ali i drugim gradovima širom Srbije, je svakako Đorđe Natošević.
Đorđe Natošević bio je po struci lekar, ali i pedagog, prosvetni radnik, humanista i pisac koji je živeo i radio u Novom Sadu.
Đorđe Natošević i Novi Sad
Đorđe Natašović je rođen 19. jula 1821. godine u Slankamenu. Svoj put započeo je obrazovanjem u Sremskim Karlovcima, zatim nastavio u Pešti i Beču. Baš kao svi ugledni Srbi tog vremena, Đorđe se zalagao za boljitak Srba i njihovog svakodnevnog života.
Lekar po struci, humanost je pokazao više puta, a posebno tokom revolucije u Mađarskoj, kada je pomogao brojnim ranjenim Srbima.
U tridesetoj godini svoga života odlučio da se skrasi u Novom Sadu. Tri godine je držao lekarsku ordinaciju, a potom je postao upravnik najstarije novosadske gimnazije.
Posebno se poznavalo njeogovo umeće sa ljudima, od lekarske prakse pa do prosvetiteljske, Natošević je širom zemlje bio priznat kao odličan rukovodilac i čovek.
1857. dobio je na zadatak da upravlja svim srpskim školama u Vojvodini, a 1869. godine je postao i upravitelj sprskih osnovnih škola.
Bio je u Ministarstvu prosvete dve godine. Bio je nekoliko godina poslanik i član Srpsko-narodnog sabora, predsednik Matice srpske, školski referent osnovnih i drugih viših narodnih zavoda u Mitropoliji karlovačkoj…
Pored svog bogatog lekarskog i prosvetiteljskog delovanja, ponajviše u Novom Sadu, ali i okolini, Đorđe Natošević je upamćen kao velika ličnost čiji su doprinosi nemerljivi.
Pored svog života u Srpskoj Atini, bračne zajednice u kojoj je bio sa ćerkom jednog od gradonačelnika Novog Sada – Grigorija Jovšića, Natošević je posthumno vezan za Novi Sad jer je sahranjen na Uspenskom groblju u Novom Sadu.
Zalaganja Đorđa Natoševića
Zalaganja Đorđa Natoševića su zaista velika, njegovo prvashodno delovanje kao lekara, bilo je izraženo u humanom odnosu prema ljudima, a posebno njihovoj egzistenciji. Kao lekar, sa posebnom etikom odnosio se prema mladim ljudima i obrazovanju koje su mogli steći, a u kasnije tokom rada, u upravljanju obrazovanim institucijama, incirao je osnivanje brojnih škola, od Novog Sada, Sombora, Pančeva, pa sve do gradova koji danas spadaju pod teritoriju Slavonije i centralne Hrvatske.
Natoševiću se pripisuje i uvođenje gimnastike kao predmeta u školstvo 1853. godine.
Cilj gimnastike, prema ovom velikom srpskom humanisti, trebalo je da podstakne bolje fizičko zdravlje učenika.
Natoševiću se pripisuje i vaspitna uloga, s obzirom da je tokom svoje bogate karijere stekao uvid i znanje u pedagošku delatnost.
Širenje vaspitnih i pedagoških ideja, pored upravljanja školama, bilo je i u njegovom književnom opusu. Naime, Natošević je zaslužan za pokretanje prvog pedagoškog časopisa, ali i prema predanju za objavljivanje pesama legendarnog srpskog dečijeg pesnika Jovana Jovanovića Zmaja.
Natošević je svojevremeno i napisao bukvar za prvake, brojne priručnike za učitelje, koje su koristili ne samo srpski prosvetari, već i austrijski.
Učestalo se zalagao za sprske institucije, pored Matice, i za prvu srpsku učiteljsku školu.
Držao je časove pevanja za decu, uveo je jedan oblik muzičkog vaspitanja u školstvo, izdavao kratke radove na temu školstva i borio se za novčana sredstva kojim bi se budući srpski akademici školovali.
Danas zbog svih Natoševićevih zasluga, u Novom Sadu osnovna škola, u samom srcu grada, nosi njegovo ime, kao i biblioteka i srednja škola u Inđiji, osnovna škola u Novom Slankamenu, itd.
Preuzmite android aplikaciju.
