Povodom obeležavanja 100 godina od rođenja pesnika Vaska Pope (Grebenac, 29. juna 1922 – Beograd, 5. januar 1991), Biblioteka Matice srpske priredila je elektronsku izložbu građe iz svojih zbirki i zbirke ROMS-a. Postavka, koju čini izbor iz dela Vaska Pope, kao i literature o njemu, može se pogledati 3‒31. oktobra 2022. godine, u javnom katalogu Biblioteke i na njenom veb-sajtu www.bms.rs. Autor izložbe je Snežana Nikolić, urednik Selimir Radulović.
Vasko Popa rođen je u tipičnom banatskom selu Grebencu, na trideset kilometara od Vršca, bliže Beloj Crkvi. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Vršcu (1940). Već u tom periodu bio je zapažen u radu literarne sekcije „Jovan Skerlić”, te je u listu Novi srednjoškolac, objavio svoje prve literarne tekstove.
Započete studije na Filozofskom fakultetu u Beogradu nastavlja u Bukureštu i Beču zbog početka rata, da bi se 1946. vratio u Beograd, gde je diplomirao na romanskoj grupi Filozofskog fakulteta (1949). Oženio se sa Hašom Singer (1948), koju je upoznao još kao gimnazijalku.
Od tada, pa sve do kraja života, Haša će biti njegov životni saputnik. Njoj je posvetio sve svoje knjige. Postao je generalni sekretar Društva za kulturnu saradnju Jugoslavija–Francuska (1951), primljen je za člana Udruženja književnika (1952), a urednik je u Izdavačkoj kući NOLIT od 1954. godine.
Izabran je u novu upravu Matice srpske (1979) i bio jedan od potpredsednika, a iste godine pristupio je i novoosnovanoj Vojvođanskoj akademiji nauka i umetnosti, kao jedan od osnivača. Kao član Saveta Letopisa Matice srpske zalaže se da ovaj najstariji književni časopis postane „moderan časopis akcije”.
Objavio je knjige pesama: Kora (1953, 1956, 1962, 1969, 1973, 1987, 1997), Nepočin polje (1956, 1963, 1973, 1980, 1995), Sporedno nebo (1968, 1973, 1980), Uspravna zemlja (1972, 1973, 1980, 1997), Vučja so (1975, 1980), Kuća nasred druma (1975, 1980), Živo meso (1975, 1980), Rez (1981, 1983); knjige izabranih pesama, među kojima su najvažnije: Pesme (1965, 1965, 1976), Izabrane pesme (1975), Daleko u nama (1985), Pjesme (1990); pesničke zbornike: Od zlata jabuka (1958, 1963, 1965, 1966, 1967, 1968, 1970, 1971, 1973, 1979, 1988), Urnebesnik (1960, 1979), Ponoćno sunce (1962, 1979).
Veoma je prevođen u svetu, najprevođeniji od jugoslovenskih pisaca. Knjige pesama su mu štampane na: francuskom, engleskom, poljskom, nemačkom, mađarskom, slovenačkom, češkom, rumunskom, bengalskom, bugarskom, grčkom, holandskom, indijskom, norveškom, ruskom, španskom, švedskom, turskom i drugim jezicima.
Dobitnik je sledećih nagrada: Brankovu nagradu za knjigu Kora (1953), Zmajevu nagradu za knjigu Nepočin-polje (1957), Austrijsku državnu nagradu za evropsku književnost (1968), Sedmojulsku nagradu za pesništvo (1972), Nagradu „Branko Miljković” za troknjižje: Vučja so, Živo meso i Kuća nasred druma, Nagradu AVNOJ-a (1978), a iste godine odlikovan je i Ordenom bratstva-jedinstva sa Zlatnim vencem, Nagradu „Skender Kulenović” Književnih susreta na Kozari (1983).
Predstavljanje romana za decu Miloša Mihailovića u Gradskoj biblioteci
Preuzmite android aplikaciju.