Brak je mogao biti poništen ako bi muž otkrio da je njegova žena koristila karmin kako bi izgledala lepše tokom udvaranja.
Priča počinje pre više od 5.000 godina
Crveni ruž se smatra jednim od najmoćnijih simbola ženske seksualnosti i lepote u zapadnom svetu. Njegova istorija se proteže kroz vekove, a njegove formulacije i konotacije su se značajno razlikovale tokom istorije.
Na osnovu kozmetičkih slučajeva pronađenih na arheološkim nalazištima pre 5.000 godina, smatra se da su drevni Sumeri bili prvi koji su nosili ruž za usne. Ova drevna kozmetika je napravljena mešanjem zdrobljenog dragog kamenja sa uljem i voskom.
Stari Egipćani su takođe nosili crveni karmin kao pokazatelj društvenog statusa.
Kleopatrine crvene usne nastale su od zgnječenih buba
Kleopatra nije bila samo oličenje ženstvenosti, ona je sama po sebi bila moćna, obrazovana egipatska kraljica. Kao ljubavnica Julija Cezara, izgledala je kraljevski i posedovala je šminku specijalno napravljenu za nju.
Za razliku od pčelinjeg voska i pigmenata u boji današnjice, Kleopatra je morala da se oslanja na zemljanije elemente. Njeni ruževi su uključivali zgnječene bube i mrave da bi dobili duboko pigmentiranu nijansu.
Žene lošeg morala u Grčkoj morale su da nose karmin da bi se razlikovale od uglednih žena
U staroj Grčkoj, prostitutke su po zakonu morale da nose crvenu boju na usnama, da ih ne bi pomešali sa uglednim ženama iz više klase. Starogrčki ruž je napravljen od kombinacije crvene boje, ovčijeg znoja i krokodilskog izmeta.
Otprilike u to vreme dolazi do prvog zakona o ruževima. Ženama lošeg ugleda zakonom je određeno da nose karmin kako bi se izdvojile od uglednih žena u društvu. Ako bi bile uhvaćene da ne nose karmin bile bi kažnjene zato što su se predstavljale kao dame u javnosti.
U Engleskoj u 16. veku, kraljica Elizabeta je oživela popularnost crvenog karmina svojim prepoznatljivim izgledom kože od alabastra sa grimiznim usnama. Kraljica je verovala da je ruž za usne magičan i da ima moć isceljenja. Preminula je sa crvenim karminom na usnama.
U to vreme, crveni ruž se pravio od pčelinjeg voska i crvenih biljnih boja, a nosile su ga samo žene iz više klase.
Međutim, do 1700-ih, crveni ruž je zabranjen u Engleskoj na osnovu toga što su žene koristile kozmetiku kao sredstvo za zavođenje muškaraca u brak. Optužba? Čarobnjaštvo!
Slični zakoni preovladavali su u Sjedinjenim Državama, gde je brak mogao biti poništen ako se utvrdi da je žena tokom udvaranja nosila crveni karmin.
Kraljica Viktorija je smatrala da je karmin nepristojan
Za razliku od kraljice Elizabete I, kraljica Viktorija je šminku nazvala „neučtivom“. U to vreme, ruž se smatrao prokletstvom jer je omogućavao ženama da povećavaju svoju vrednost čineći ih lepšim. Kozmetika se izbegavala u vreme vladavine kraljice Viktorije – samo su glumice i žene lošeg morala nosile karmin.
Kralj Edvard IV je naredio da se naprave nijanse po njegovoj meri
Nisu samo žene postale „žrtve“ privlačnosti karmina. Kralj Edvard IV nosio je karmin te je zahtevao da se naprave nijanse po njegovoj meri, uključujući i onu koju je nazvao „Sirovo meso“. Plemići na njegovom dvoru su ga oponašali, bez obzira na pol.
Marta Vašington je koristila svinjsku mast za pravljenje karmina
Marta Vašington, prva dama Amerike i supruga predsednika Džordža Vašingtona, napravila je svoju boju za usne. Njen recept za ruž koristio je svinjsku mast, koren alkaneta, bademovo ulje, balzam, suvo grožđe i šećer.
U 1700-im, u Pensilvaniji, brak je mogao biti poništen ako bi muž otkrio da je njegova žena koristila karmin ili drugu kozmetiku kako bi izgledala lepše tokom udvaranja.
Zaključićemo priču o karminu rečima Odri Hepbern: „Postoji nijansa crvene za svaku ženu.“
Preuzmite android aplikaciju.
