Kultno ime u novosadskim muzičkim krugovima zahvaljujući kome danas godišnje iz ovog grada izađe po nekoliko desetina obrazovanih mladih ljudi u oblasti klasične muzike jeste Isidor Bajić.
Isidor Bajić je rođen davne 1878. godine u Kuli.
Školovao se u Novom Sadu i Budimpešti, a na početku 20. veka vratio se u Novi Sad kako bi svoje muzičko znanje prenosio mlađim naraštajima.
Po struci Isidor Bajić bio je kompozitor, učitelj i muzičar. Izdao je mnoga muzička dela. Za života se duboko posvetio pedagoškom radu, koji je bio više od klasičnog prenošenja znanja, i koji pamte mnogi Novosađani.
Isidor Bajić je u svojoj učiteljskoj, muzičkoj sferi dao mnoge refleksije o muziciranju, muzičkom obrazovanju i muzičkom vaspitanju. Izdao je mnoge knjige, pisao radove na različite teme u oblasti muzike i ostao zapamćen kao pokretač i osnivač muzičke škole kao prve, zvanično, obrazovane institucije na ovom podneblju.
Isidor Bajić – čovek neumornog duha i velikog elana
Iako je živeo vrlo kratko, svega 37 godina, Isidor Bajić je postigao mnoga velika dela. Idejni je tvorac mnogih zaživelih događaja, a pamti se po neumornom duhu, kreativnom stvaralaštvu i velikom umetničkom osećaju za razvoj istog na teritoriji naše zemlje.
U Velikoj srpskoj pravoslavnoj gimnaziji koju danas svi poznaju kao kultnu, novosadsku gimnaziju „Jovan Jovanović Zmaj“ predavao je u periodu od 1901. do 1915. godine.
Kao gimnazijski nastavnik pojanja stvarao je ansambl, hor i orkestar sa kojima je priređivao koncerte, koji su po predanjima bili bolji nego što se od jednog amaterskog ansambla moglo očekivati.
U tada popularnom časopisu Letopis Matice Srpske, ali i u časopisima Sloga i Brankovo kolo, objavljivao je članke o muzičkom obrazovanju, tekstove o crkvenoj muzici, pristupu i poimanju muzičke sfere u širem apektu, odnosno o njenoj korisnosti po društvo, kao i primeni muzike u školskom učenju.
Isidor Bajić je bio zaslužan za osnivanje časopisa „Srpski muzički list“, tada jedinog muzičkog lista na ovim prostorima, kao i za osnivanje srpske muzičke biblioteke – jedinstvene institucije koja se bavila objavljivanjem kompozicija savremenih kompozitora.
Kod Isidora Bajića, pored zainteresovanosti za muzička dela i muzičko stvaralaštvo, posebno se ističe njegova pedagoška delatnost jer, ne samo što je obučavao javnost brojnim člancima u časopisima, takođe je napisao i udžbenike „Klavir i učenje klavira“ i „Teorija pravilnog notnog pevanja“.
Pisao je klavirske kompozicije po ugledu na druga kompozitorska imena poput Franca Lista, Petara Iljiča Čajkovskog i Roberta Šumana.
Njegova dela su romantičarskog, sentimentalnog karaktera. Ističu se i solo pesme, zatim opera Knez Ivo od Semberije koja je je jedinstveni spoj verističke i romantičarske opere.
Neke njegove pesme poput Jesen stiže dunjo moja, Ej ko ti kupi, Zračak viri, toliko su se odomaćile u ovom kraju da se veruje da je to narodna muzika.
Iako je u pogledu harmonije i tehnike komponovanja Bajićeva muzika daleko od onoga što je u to vreme bilo aktuelno u zapadnoj Evropi, njegova dela su popularna, bliska narodnom tonu i odgovaraju duhu regiona u kome je stvarao.
Ipak, ono po čemu se Bajić najviše pamti jeste osnivanje muzičke škole koju danas poznajemo pod nazivom muzička škola „Isidor Bajić“.
Muzička škola „Isidor Bajić“
Muzička škola koja je otvorena 1909. godine na teritoriji Novog Sada inicijativom Isidora Bajića, traje sve ove godine, uz manji prekid od nekoliko godina nakon Bajićeve smrti, kao i tokom Drugog svetskog rata.
Naime, muzička škola koja je otvorena zaslugom ovog muzičkog velikana otvorena je kao konzervatorujum odnosno visoka muzička škola, a cilj je bio da se obuči i osposobi što veći broj umetnika u muzičkoj veštini.
Koncept rada tadašnjeg konzervatorijuma organizovao je Isidor Bajić, te je budućim đacima poslužio dobru nastavu od strane brojnih stručnjaka iz različitih muzičkih disciplina.
Isidor Bajić je u isto vreme bio i prvi direktor više muzičke škole, ali kako se još navodi na zvaničnom sajtu muzičke škole „Isidor Bajić“, i profesor teoretskih veština.
Škola je doživela prekid od dvanaest godina, nakon prerane smrti ovog muzičkog velikana 1915. godine. Tek 1927. godine je opet otvorena, ali ovaj put kao poludržavna muzička škola.
1953. godine muzička škola „Isidor Bajić“ se smešta na dobru poznatu adresu u Njegoševoj 2, u centru grada.
Nova zgrada muzičke škole je projektom iz 2015. godine, a realizacijom istog 2021. godine je preseljena na adresu Bulevar Cara Lazara 67. Nova zgrada, koja ima skoro 15.000 kvadrata, u sklopu svog prostora ima i koncertnu dvoranu koju će zajedno sa muzičkom školom koristiti i učenici baletske škole.
Međutim, za sve buduće muzičke velikane koji će se školovati u ovoj muzičkoj školi, ali i one koji to već jesu, treba istaći ovu kultnu gradsku ličnost – Isidora Bajića, po kom, osim toga što je škola ponela ime, treba zahvaliti za ideju, ideju o stvaranju jedne tako moćne i obrazovane institucije u svetu muzike koja sutra čini temelje našeg društva, ali i predstavlja odraz o viševekovnoj srpskoj kulturi i lepoti onog što pruža obrazovanje.
Preuzmite android aplikaciju.
