Njegova Svetost patrijarh srpski Gospodin Porfirije, biće ustoličen u Pećkoj patrijaršiji, u petak 14. oktobra 2022, na praznik Pokrova Presvete Bogorodice.
U životu Crkve ustoličenje patrijarha u drevnom središtu u Peći, jedan je od najvažnijih događaja. Od obnove Srpske patrijaršije (1920), sem patrijarha Vikentija (1950-1957), svi prvojerarsi srpske crkve su posle izbora na Saboru i ustoličenja u Beogradu, ustoličeni ponovo i u Pećkoj patrijaršiji.
Srpska crkva kao glavni čuvar identiteta i tradicije Srba, uz vekovnu misiju sabornosti, pratila je tešku srpsku istoriju u osam vekova. Kroz vreme Osmanske vladavine, Habzburške, Mletačke, Crkva je bila jedini stub okupljanja u vremenima kada nije bilo države.
Srpski patrijarh je predstavljao i duhovno i svetovno Srbe, kako kod Porte, tako i kod Habzburgovaca. U vremenima 20. veka Crkva je prošla Golgotu, i veliko stradanje u oba Svetska rata i tragedijama 90ih godina.
Pogromi nad Srpskom crkvom nastavljeni su i u 21 veku, naočigled Velikih sila. Stoga je ustoličenje patrijarha stradalne Crkve, u stradalnoj Peći više od simbolike i čuvanja tradicija.
Srpski patrijarh Dimitrije Pavlović (1920-1930), ustoličen je u Peći 24. avgusta 1924. Patrijarh Varnava Rosić (1930-1937), je ustoličen 6. jula 1930, patrijarh Gavrilo Dožić (1938-1950), 2. avgusta 1938, patrijarh German Đorić (1958-1990, 1991), 29. maja 1960, patrijarh Pavle Stojčević (1990-2009), jula 1994, a patrijarh Irinej Gavrilović (2010-2020), 3. oktobra 2010. Svaki od pomenutih patrijaraha posebno je vodio računa o srpskim svetinjama Stare Srbije, Kosova i Metohije i posebno Pećkoj patrijaršiji, o čemu su sačuvana mnogobroja svedočanstva.
Pećka patrijaršija bila je ne samo mesto okupljanja, sabornosti, tradicije, stradanja, ona je ujedno bila i simbol neprekidne istrajne borbe da se očuva i čuva Pravoslavlje i sve ono pozitivno što predstavlja Srpstvo.
Panagija Srpskog patrijarha, poznata kao Panagija Svetog Save, i žezlo koje dobija patrijarh prilikom ustoličenja simbolično podsećaju na duge vekove postojanja Svetosavske misije i Pravoslavlja.
Svečano ustoličenje patrijarha, prilika je za okupljanje na samo episkopa i sveštenika, već i naroda koji je najčešće dolazio u delegacijama iz svih krajeva u kojima žive Srbi. Posebne pesme, tradicije, običaji, iz svih tih krajeva, u jednom danu u Peći bivali su sjedinjeni, baš kao i Crkva sa jednom idejom, da se mirno i uporno, istrajno na temeljima Pravoslavlja i hrišćanske nauke čuvaju srpske tradicije i identitet.
Bez nametanja svojih običaja i tradicija drugima, a poštovanje svih drugih kao sebi ravnih. Na taj način se kroz postojanje Pećke patrijaršije, uzdiže i patrijarh i Crkva, ali i uzdiže srpska sabornost kroz sva teška i prošla i buduća vremena.
Uz tradicionalni pozdrav, Srpskom patrijarhu Porfiriju na mnogaja ljeta, ustoličenje u drevnoj Pećkoj patrijaršiji mora biti poziv na jačanje sabornosti, čuvanje tradicija, poštovanje tuđih, što i jeste pouka istinskog Svetosavlja.
Autor: Prof. dr Goran Vasin
Stavovi izneti u ovom tekstu su autorovi i moguće je da isti ne predstavljaju stavove naše redakcije.
Prethodni autorski tekst Gorana Vasina možete pročitati ovde:
Goran Vasin: Kralj Aleksandar Karađorđević – od Cetinja do Marseja
Preuzmite android aplikaciju.
