Usamljenost se odnosi na situaciju kada smo sami i osećaj da nam nedostaje druga osoba ili osobe. To je osećaj koji proizilazi iz naše subjektivne percepcije, a može uključivati osećaj tuge ili melanholije jer je osoba sa kojom bismo želeli da bude sa nama odsutna ili iz nekog razloga odsutna.
Možemo se osećati usamljeno čak i kada smo u društvu drugih ljudi. Osećaj usamljenosti sam po sebi nije problem mentalnog zdravlja. Međutim, produžena usamljenost može dovesti do anksioznosti, depresije ili problema sa spavanjem.
Dobrovoljna usamljenost
Postoji dobrovoljna usamljenost ili usamljenost koju smo sami izabrali. Zatim se privremeno ili trajno udaljimo od drugih ljudi iz raznih razloga. Možda želimo ili odlučimo da se povučemo u samoću iz određenih kreativnih, umetničkih ili duhovnih razloga. Takvo iskustvo nas obično obogati. S druge strane, ako je reč o usamljenosti ili usamljenosti koja je nametnuta ili neželjena, onda se ne radi o ličnom izboru. U takvim slučajevima to mogu biti osobe sa mentalnim poremećajima ili osobe koje trenutno boluju od infekcije virusom KOVID-19 ili osobe koje su prinuđene da budu same u okviru samoizolacije. Ali to su situacije privremene usamljenosti ili usamljenosti. Oni mogu biti prožeti strahom i velikom strepnjom.
Neželjena usamljenost
Neželjena usamljenost ili usamljenost prisutna je i kod osoba koje imaju poteškoća u uspostavljanju odnosa sa drugim ljudima. Ili kod ljudi koji smatraju da su njihovi društveni ili bliski odnosi nezadovoljavajući ili površni. Usamljenost je češća kod introvertnih ili stidljivih ljudi. Njihove socijalne veštine su obično manje razvijene, što im otežava izgradnju odnosa na zadovoljavajući način. Kao rezultat toga, razvijaju tugu, depresiju, anksioznost, nisko samopoštovanje ili samopoštovanje. Osećaj usamljenosti javlja se i nakon gubitka voljene osobe.
Posledice usamljenosti
Osećaj usamljenosti sam po sebi nije problem mentalnog zdravlja. Međutim, produžena usamljenost može dovesti do anksioznosti, depresije ili problema sa spavanjem. Ali ljudi koji pate od različitih mentalnih poremećaja imaju veći rizik od razvoja osećaja usamljenosti. Ranjivost na razvoj osećanja usamljenosti predstavljaju faktori kao što su otuđenost od porodice, nedostatak prijatelja ili porodice, samohrani roditelji ili staratelji (često im je teško da održavaju društvene aktivnosti), život u okruženju bez ljudi iz sličnog okruženja. društvene aktivnosti zbog finansijskih problema ili problema u kretanju, izloženost diskriminaciji i stigmi zbog invaliditeta, hronični zdravstveni problemi, uključujući probleme mentalnog zdravlja.
20 stvari koje treba da izbacite iz života da biste živeli bolje i kvalitetnije
Preuzmite android aplikaciju.
