Susret predsednika Srbije Aleksandra Vučića i odlazeće nemačke kancelarke Angele Merkel predstavljao je za Srbiju prvorazredni politički događaj koji pokazuje kako su srpsko-nemačke veze, kako političke, tako i ekonomske, u stalnom usponu.
Uprkos ovim činjenicama, deo javnosti Nemačku percepira gotovo isključivo kroz dešavanja iz HH veka. Tu je slika Nemačke, sa manje ili više prava, gotovo isključivo negativna.
Međutim, srpsko-nemačke veze su mnogo starije i dosežu u same početke srpske državnosti, pa je i u periodu pre Nemanjića bilo bračnih veza srpskih princeza sa nemačkim vladarima.
Ključan događaj, koji je zapravo početak srpsko-nemačkih diplomatskih odnosa, jeste susret u Nišu 1189. godine između srpskog velikog župana Stefana Nemanje i nemačkog cara i predvodnika Trećeg krstaškog rata Fridriha Barbarose.
Kako je krstaška vojska trebala da prođe kroz Srbiju car je poslao u misiju srpskom vladaru viteza Gotfrida od Vizenbaha. Iako se o ovoj misiji ne zna mnogo, iz nemačkih izvora se saznaje da je car tada uputio poziv srpskim poslanicima da dođu u Nirnberg, što se i ostvarilo.
Oko Božića 1188. godine izaslanstvo Stefana Nemanje je stiglo u Nemačku. Srpski veliki župan je izrazio veliku radost što mu Barbarosa dolazi u posetu, i najavio je da će ga ugostiti u jednom velikom i otmenom gradu, koji planira za svoju prestonicu, što je bio Niš.
Barbarosa je uistinu bio iznenađen da je toliko cenjen i kod vladara za koje malo ko zna. Nemački car je srpsko poslanstvo ispratio sa bogatim darovima, a u Nirnbergu je pregovarano o tome da krstaške trupe na prolazu kroz Srbiju dobiju ne samo slobodan prolaz, već je verovatno bilo reči i o nesmetanom snabdevanju vojske Fridriha Barbarose.
Prve krstaške trupe su u Srbiju došle u grad Ravno (danas Ćuprija) 25. jula 1198. godine, a dva dana docnije car je bio već u Nišu.
Tu su ga dočekali Stefan Nemanja i njegov brat Stracimir, te je započeta uistinu velika svetkovina. Srpski veliki župan je nemačkog cara dočekao sa velikim počastima, a car i njegova brojna svita su na te počasti uzvratili takođe iskazivanjem dubokog poštovanja prema srpskom vladaru.
Caru i njegovoj vojsci dato je na poklon mnogo vina, ječma, brašna, ovaca i volova, a prema rečima jednog od nemačkih srednjovekovnih hroničara Ansberta, savremenika ovih događaja, krstašima je dato i šest onih životinja koje zovu morskim kravama (foke), pripitomljeni vepar i tri jelena. Vojsci je omogućen i nesmetan pristup tržnicama.
Jedno pismo nemačkog biskupa Ditpolda navodi i medovinu među poklonima.
Što se političkog dela pregovora tiče, Nemanja je caru Fridrihu Barbarosi referisao o svojim spoljnopolitičkim uspesima i osvajanjima na račun Vizantije, te predlagao dalju zajedničku vojnu akciju protiv Romeja, ali je car to odbio, budući da mu je prioritet bio osvajanje Jerusalima.
Ugovoren je i brak između sina kneza Miroslava, Nemanjinog brata i ćerke istarskog markgrofa Berhtolda od Andeksa, inače Barbarosinog rođaka i saradnika.
Ovaj brak nije ostvaren zbog careve iznenadne smrti 1190. godine u Siriji.
Kada je krstaška vojska napuštala Niš 30. jula 1189. godine hroničar Ansbert piše kako su se car i krstaši pozdravili sa našim prijateljima velikim županima Srbije.
Srbija je u planovima Fridriha Barbarose imala značajnu ulogu, vojska je bila dobro i bogato snabdevena, a celokupan doček i počasti koje su ukazane, ostavili su veoma povoljan utisak na nemačke srednjovekovne pisce koji su o Stefanu Nemanji i Srbiji toga vremena ostavili više nego pozitivno svedočanstvo.
Autor: Boris Stojkovski
Stavovi izneti u ovom tekstu su autorovi i moguće je da isti ne predstavljaju stavove naše redakcije.
Preuzmite android aplikaciju.
